Het Golem-effect en kansenongelijkheid

De wereld staat in brand. Want het maakt erg genoeg uit waar je wiegje stond, of je ouders een donkere of een lichte huidskleur hadden, een accent door een tweede taal of een niet typisch Nederlandse achternaam (wat dat dan ook moge zijn). Er zijn al meerdere onderzoeken naar gedaan. Het maakt uit. En dat zou niet moeten.

Mijn wiegje stond op een fantastische plek. Onder de rook van Rotterdam, een huis aan het water, een opa en oma met een stacaravan in de bossen van Brabant. Ik haalde mijn rijexamen, de HAVO en de PABO en kwam zonder moeite aan een baan in Charlois. Een 'achterstandswijk', zoals ze dat ooit (en vast nu nog) noemden, alsof dat helpt... Want iedereen weet; benoem wat mensen niet kunnen, waar ze niet bij horen, welk probleem ze hebben en voilà... Het probleem is daar. Want waar zit die achterstand dan? En WAT nu, als dat tegen je gezegd wordt en het je jouw hele leven blijft achtervolgen. Men zegt het zo vaak tegen je. Je gaat het geloven. Oftewel, wat men al dacht is waar geworden. Je loopt achter. Jij kan het NIET.  Het Golemeffect, men gaat reageren, presteren en zich gedragen, zoals verwacht werd.

Het duurde lang voordat ik deze blog schreef. Het duurde even voor hetgeen ik normaal vind, maar dus niet gebeurt, tot mij door drong. 
Ik werk mijn hele leven al met mensen. Ik heb het geluk gehad om in Charlois, kinderen en ouders te leren kennen, die voor elkaar zorgden, samen feest vierden, elkaar respecteerden, kleur en plezier brachten in de school. Welke kleur ze hadden en waar ze vandaan kwamen. Ik zag het niet en nog steeds niet. Ik behandel iedereen, zoals ik zelf behandeld zou willen worden, met respect en een luisterend oor, eerlijk en direct. Zo heb ik dat geleerd thuis, in een 'witte' wijk aan het water, in mijn klas waar slechts één meisje en één jongen een andere achtergrond had. 
Misschien hebben zij het anders ervaren. Maar voor mij hoorden ze er gewoon bij. 

De vragen kwamen pas 17 jaar geleden. "De sleutelpositie van de leerkracht" stond toen als onderdeel van het vak Pedagogiek op het rooster van mijn opleiding tot Leerkracht Basisonderwijs.
Ik haalde een 9. Het boeide mij mateloos. Hoe kon het zijn, dat in onderzoeken waar eeneiige tweelingen ieder in een andere klas onderwijs kregen, anders presteerden? Waarbij er uitschieters waren van de ene leerling VMBO en de ander VWO. 
Het antwoord op de vraag werd snel helder. Voor mij althans. Het Pygmalioneffect of in negatieve zin het Golem-effect heeft hier grote invloed op. De macht van de leraar. 

Het onderzoek naar het Pygmalioneffect stamt uit 1968! En is toch weinig bekend:
"Het effect houdt in dat leraren, soms onbewust, verwachtingen hebben van bepaalde leerlingen. Met deze verwachtingen sturen ze impliciet de prestaties van leerlingen. Deze sturing kan zowel in positieve zin: hoge verwachtingen leiden tot betere prestaties als in negatieve zin: lage verwachtingen leiden tot slechtere prestaties.      (het Golemeffect)", aldus Wikipedia.

Vooral dat onbewuste vind ik zorgelijk. En ik snap ook waarom het onderwijs een van de eerste plekken is die genoemd wordt, als het gaat om een oplossing voor racisme en discriminatie.
Vorig jaar kreeg ik de kans om hier iets mee te doen.
Ik maakte de module 'Cultuur en religie' voor LOI, en besloot dat er ook video`s in moesten komen. Samen met mijn goede vriendin Ilham en een aantal van haar leerlingen. Kippenvel! (Er zit helaas een copyright op de video`s, maar de leerlingen vertelden haarfijn wat ze nodig hebben van een leerkracht!)
Ik krijg van sommige studenten een fantastische eindopdracht terug waarbij zij heel helder moeten maken wat de multi-culturele samenleving en de leraar voor hen betekent en hoe zij omgaan met het Pygmalioneffect. 
Andere studenten hebben echt feedback nodig, op hun manier van denken, van kijken naar kinderen. 
Want als je onbewust onbekwaam bent, wat zegt dit dan over de kansen die je leerlingen biedt?
Maar als je bewust onbekwaam bent. Moet je dan wel voor de klas staan? Het antwoord is makkelijk. NEE.

Een aantal tips om het bewust bekwaam te worden en het Golem-effect te voorkomen*:

Met stip op 1:
Ben je bewust van je verwachtingen; jouw te lage verwachtingen hebben een negatief effect!

2. Feedback; geef alle kinderen een dezelfde verbale beloning en specifieke feedback.
3. Geef alle kinderen het voordeel van de twijfel en geef hen meer en moeilijker materiaal.
4. Geef alle kinderen evenveel beurten in de klas
5. Schep een warm klimaat voor iedereen. Knipoog, glimlach en zorg voor oogcontact.
6. Spreek over racisme en discriminatie, ook als het geen issue lijkt te zijn.
7. Geef les over vooroordelen. 
8. Kom in gesprek met mensen die een andere achtergrond, kleur, cultuur of religie hebben. Stel vragen. 
Onbekend maakt onbemind. 

​
* Rosenthal, R. (1973b). On the social psychology of the self-fulfilling prophecy

Klik hier voor workshops/ trainingen en advies.