Tenten, modder en flessendoppen...

Dag 2 in Moria. We pakken onze route op waar Siska gisterenmiddag gebleven is. Dat betekent voor ons dat we de tenten tússen de ISOboxen gaan bezoeken.
Er is één “maar”. Het regent....Ons team is gehuld in blauwe poncho's. We lachen erom. Tot dat we arriveren in het tentengedeelte.
Het is glad, nat, vies en koud. De mensen zitten vandaag vooral binnen in de tent.
Hello Goodmorning! Can you come out please?? With how many persons do you live here? Are you all at home?
En dan een blik in de tent om iedereen een bandje te geven...
Vrouwen, kinderen, baby’s, opa’s en oma’s allemaal even blij met een bandje voor een jas.
En dan Ali, zonder hem zijn we nergens... zijn geduld is “Femnomenaal”. Ook als mensen achter ons aan blijven lopen en steeds blijven vragen om een bandje blijft Ali vriendelijk in het Farsi vertalen. Echt ongelofelijk knap.
We passeren de meest bijzondere bouwwerken, met een echte deur, een luikje als raam, een volle fles als dranger, aan elkaar geknoopte elektriciteitsdraden en flessendoppen als een soort sluitring om een spijker in het zeil vast te zetten.
Ik klets wat af tegen de mama’s en kindjes in de tenten. Tegen een groep meiden die ‘t groene bandje niet zo fashionable vinden, we lachen samen, terwijl we het tentzeil omhoog proberen te houden tegen de regen.
Ergens op een hoekje controleren we met ons team de administratie. We krijgen koekjes en thee aangeboden..... Chai, my friend? We bedanken vriendelijk, we moeten verder. Nog 500 mensen te gaan. Wat is de wereld toch oneerlijk....