OBS De blije kralenplank

Misschien ken je ze wel.... "OBS De blije kralenplank" ik moet er altijd enorm om lachen, het sarcasme waarmee de makers ouders een spiegel voor houden en leerkrachten keihard laten lachen.
Ik voel me altijd een beetje schizofreen, als ik deze stukjes lees. Als leerkracht moet ik erg keihard om lachen, en als ouder voel ik me altijd een beetje bezwaard.
Want wanneer ben je een zeikerd en wanneer moet je gewoon opkomen voor het recht op goed onderwijs voor je kind.
Ik werd getest. Afgelopen week. De meester van mijn zoon stapt op. Om begrijpelijke redenen vind ik als leerkracht en loopbaanbegeleider. Je moet niet iets doen als dit niet helemaal is waar je hart ligt. Dat kan echt niet in dit beroep. Dan ga je er aan onderdoor.
Om onbegrijpelijke redenen vind ik als ouder. Midden in het jaar. In een groep, die pedagogisch en didactisch om rust vraagt, die vorig jaar ook al een half jaar een vervanger had.
Dusss....stond ik voor mijn gevoel voor een onmogelijke taak. Ga ik er iets van vinden óf wacht ik af en hoop ik op een goed einde. Of vraag ik mijn man om zijn "lekenmening" gewoon over de schutting te gooien.
Ik ging, geëmotioneerd, over de staat van ons onderwijs, maar ook over de situatie waarin onze zoon zich nu bevond.
Het gesprek was al net zo schizofreen als mijn reacties op OBS De blije kralenplank.
Ja, ja ik begrijp het... nee, nee ik weet dat jullie er alles aan doen. Ja, sorry maar als ouder vind ik de gang van zaken echt niet ok. Nee, ik begrijp ook echt dat je er alles aan doet, maar waar vind je ze hè, goede leerkrachten.... Ja, ik probeer er vertrouwen in te hebben, maar vorig jaar was het ook écht niet ok. Nee, ik weet dat jullie toen gekozen hebben voor stabiliteit, beter één leerkracht dan geen. Logisch.

Kortom.. het leverde inspiratie op voor dit blog. Want hoe kun je met ouders de samenwerking aangaan. Hoe communiceer je en zorg je voor rust in de school? Hoe zorg je dat als er 'gedoe' is, dat je dan begrip krijgt van ouders en geen tegenwerking. 
Als adviseur geef ik trainingen over ouderbetrokkenheid en communicatie op dit vlak.
In de 14 jaar basisonderwijs heb ik nooit problemen met ouders gehad, echt niet. Ik werkte in de moeilijkste wijken, waarbij we een mix van de samenleving op school ontvingen. Nooit discussies. Geen onverwachte boze ouders na schooltijd. Echt niet.
Ik vond dat heel normaal. Maar dat is het niet. Ik vraag mij af, waar gaat het mis of waar kan het beter? Want die ouders hebben we hard nodig in een tijd van stakingen en vechten voor het imago van ons beroep!
Ik vroeg het aan ervaren collega`s en ouders om mij heen.

Vijf tips van leerkrachten en ouders voor goede warme contacten op school:

* Vertel het hele verhaal, niet meer en niet minder. Wees eerlijk en zie ouders als partner
* Communiceer op tijd en betrek ouders in de keuze die je maakt, doe het samen.
* Vraag ouders om hulp en maak dan vooral gebruik van hun talenten ( niet iedereen wil leesouder zijn)
* Je zorgt voor het meest kostbare bezit van ouders. Hou dat altijd in je achterhoofd. Ouders willen alleen maar dat het goed gaat met hun kind. En ze willen voelen dat jij dit ook wilt.
* Relatie, relatie, relatie. Ga naar buiten, sta bij de deur van de klas, maak een praatje tijdens de vieringen, vertel iets over jezelf.... echt het levert zoveel op ( ja, ook tijd!)
​
Meer weten? Op 8 april geef ik samen met Johan Siefken een workshop over communicatie met ouders.

---